Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω
ελκεω
ἑλκέω
<intens. к ἕλκω>
; 1) тащить, влечь
ex. (νέκυν Hom.)
; 2) разрывать, растерзывать
ex. (κύνες ἑλκήσουσι Πάτροκλον Hom.)
ἑλκουμένης τῆς κοιλίας Plut. — при мучительных резях в животе
; 3) чинить насилие
ex. (ἑλκηθεῖσαι θύγατρες Hom.)