αναπηδαω

ἀναπηδάω

ἀνα-πηδάω
Hom. ἀμπηδάω (fut. ἀναπηδήσομαι)
; 1) выпрыгивать, бросаться или вскакивать
           ex. (ἐκ λόχου Hom.; ἐπ΄ ἔργον Arph.; ἐπὴ τὸν ἵππον Xen.; ἐπὴ τὸ βῆμα Aesch.)
ἔσπευδον πάντες ἀναπηδῆσαι Plut. — все поспешно вскочили
; 2) бить ключом
           ex. (ὕδωρ ἀναπηδᾷ Arst.)