Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω
ευπνοος
εὔπνοος
εὔ-πνοος
стяж. εὔ-πνους adj.=2 2
; 1) дающий свободный проход дыханию
ex. (μυκτῆρες Xen.)
; 2) открытый для чистого воздуха, хорошо проветриваемый
ex. (οἰκία Arst.) или хорошо обвеваемый (τὰ τῶν ὀρνίθων σώματα εὐπνούστατα Arst.)
; 3) которым легко дышится, т.е. чистый
ex. (ἀήρ Plut.)
; 4) благоуханный, душистый
ex. (ῥόδον Anth.)