σκυτινος

σκύτῐνος

σκύτῐνος adj=3 3 (ῡ)
; 1) кожаный (ἐσθής, πλοῖον Her.; κράνη Xen.):
σκυτίνη ἐπικουρία Arph. = ὄλισβος;
; 2) худой как щепка, изможденный (δαιμόνια Anth.).