δοριαλωτος

δοριάλωτος

δορι-άλωτος
ион. δουριάλωτος adj.=2 2
(ᾰ) добытый копьем, т.е. захваченный на войне
           ex. (χώρη Her.; λέχος Soph.; sc. γυνή Eur.; πόλεις Dem.)
τὰ δορυάλωτα Isocr. — завоевания