Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω
επικραινω
ἐπικραίνω
ἐπι-κραίνω
эп. тж. ἐπικραιαίνω (fut. ἐπικρᾰνῶ, эп. 3 л. sing. aor. opt. ἐπικρήνειε)
; 1) приводить в исполнение, свершать, осуществлять
ex. (ἀρέν πᾶσάν τινος Hom.; ποινὰς θανάτων Aesch.)
νῦν μοι τόδ΄ ἐπικρήηνον ἐέλδωρ Hom. — ныне исполни эту мою мольбу;
χρυσῷ ἐπὴ χείλεα κεκράανται Hom. — края (серебряной чаши) отделаны золотом
; 2) направлять, управлять
ex. (πάντας θεούς - v. l. οἴμους ἐπέων τε καὴ ἔργων HH.)