Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω
εκτηκω
ἐκτήκω
ἐκ-τήκω
(fut. ἐκτήξω, aor. 2 ἐξέτᾰκον, pf. ἐκτέτηκα; aor. 2 pass. ἐξετάκην)
; 1) расплавлять, растоплять
ex. (τὰ γράμματα, sc. κήρινα Arph.)
μήποτ΄ ἐκτακείη Aesch. — да не изгладится никогда (это из памяти)
; 2) растворять, выводить
ex. (τὰς κηλῖδας Arst.)
; 3) выжигать
ex. (ὄμματα πυρί Eur.)
; 4) разъедать, портить
ex. (δάκρυσι χρόα Eur.)
; 5) выводить прочь, изгонять
ex. (τῷ σώματι πονηρῷ τέν κρᾶσιν ὑπὸ φαρμάκων Plut.)
; 6) размягчать, ослаблять
ex. (ἀδαμαντίνους δεσμούς Plut.)
; 7) расслаблять, изнеживать
ex. (ἐ. καὴ ἀποθηλύνειν τινά Plut.)
; 8) (рас)трогать, умилять
ex. ἐ. τινὰ εἰς δάκρυα Plut. — доводить кого-л. до слез
; 9) чахнуть, томиться
ex. ἐκτέτηκα καρδίαν Eur. — у меня сердце изныло