παρανομος

παράνομος

παρά-νομος adj=2 2
; 1) противоречащий законам, противозаконный (ἐνοίκησις Thuc.; ἄδικα καὶ παράνομα Plat.);
; 2) беззаконный, преступный (ὀργή Eur.; χείρ Arph.).