Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω
διπτυχος
δίπτυχος
δί-πτῠχος
adj.=2 2
; 1) вдвое сложенный, дважды обернутый
ex. (ἀμφ΄ ὤμοισι λώπη Hom.)
; 2) двустворчатый, состоящий из двух дощечек
ex. (δελτίον Her.)
; 3) двойной
ex. (δῶρον θεᾶς Eur.)
; 4) двойственный, двоедушный
ex. (γλῶσσα Eur.)
; 5) pl. два, двое, оба
ex. (δίπτυχοι νεανίαι Eur.)