Α    Β    Γ    Δ    Ε    Ζ    Η    Θ    Ι    Κ    Λ    Μ    Ν    Ξ    Ο    Π    Ρ    Σ    Τ    Υ    Φ    Χ    Ψ    Ω

κηλις

κηλίς

-ῖδος (ῑ)
; 1) пятно
           ex. (ἐν ἱματίῳ Arst.; τοῦ σώματος Plut.)
κάρᾳ κηλῖδας ἐκμάξαι Soph. — стереть с головы пятна (крови)
; 2) перен. пятно, позор, бесчестие
           ex. (συμφορᾶς Soph.)
κ. μητροκτόνος Eur. — позор матереубийства
; 3) мор, погибель
           ex. (κηλῖδες βροτοφθόροι Aesch.)