Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω
συγχυσις
σύγχυσις
σύγχῠσις
-εως ἡ
; 1) слияние, смешение (sc. τῶν χυμῶν Plut.)
; 2) стирание, сглаживание
ex. (ὅρων Plut.)
; 3) разрушение, уничтожение
ex. (δόμων Eur.; sc. κόσμου Plut.)
σ. βίου Eur. — гибель
; 4) смущение, смятение
ex. (ἐπλήσθη ἡ πόλις τῆς συγχύσεως NT.)
σύγχυσιν ἔχειν Eur. — быть смущенным;
σ. ὀμμάτων Eur. — смущенный взгляд
; 5) нарушение
ex. (τῶν σπονδῶν Thuc.; ὁρκίων Plut.)