Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω
διαταρασσω
διαταράσσω
δια-τᾰράσσω
атт. διατᾰράττω приводить в полное замешательство
ex. (τινά Xen., Plat., Plut.; τὰ πράγματα Plut.; φαίνεσθαι φοβερὰ καὴ δ. Arst.; μέ διαταραττόμενοι ἐν ταῖς τοῦ βίου μεταβολαῖς Isocr.)