Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω
διοιχομαι
διοίχομαι
δι-οίχομαι
; 1) проходить, кончаться, истекать
ex. ὁ λόγος διοίχεται Soph. — речь (моя) окончена;
αἱ ἡμέραι ὑμῖν τοῦ ἀριθμοῦ διοίχηνται (v. l. διοιχέαται) Her. — назначенное вам число дней истекло;
ἡ δίκη διοίχεται Eur. — правосудие совершилось
; 2) погибнуть, пропасть
ex. (Αἴας διοίχεται Soph.; δ. ὑπὸ συμφορᾶς Eur.; ἀπολομένης τῆς ψυχῆς τὸ σῶμα διοίχοιτο Plat.)
διοίχομαι или τἀμὰ διοίχεται Arph. — я пропал
