Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω
κηραινω
κηραίνω
I.
<κήρ> губить, уничтожать (sc. καρπώματα Aesch.); pass. гибнуть, разрушаться Arst. ap. Plut.
II.
<κῆρ> тревожиться, беспокоиться, волноваться
ex. (τί ποτ΄, ὦ τέκνον, τάδε κηραίνεις; Eur.)