Α    Β    Γ    Δ    Ε    Ζ    Η    Θ    Ι    Κ    Λ    Μ    Ν    Ξ    Ο    Π    Ρ    Σ    Τ    Υ    Φ    Χ    Ψ    Ω

παιδικος

παιδικός

I
παιδικός adj=3 3
; 1) детский, юношеский (ἄθλημα Plat.; ἡλικία, ἱμάτιον Plut.):
π. χορός Lys. детский хор;
; 2) ребяческий, несерьезный (ἠλίθιος καὶ λίαν π. Arst.);
; 3) любимый, излюбленный (см. παιδικά);
; 4) любовный:
π. λόγος Xen. любовная повесть.
II
παιδικός любимец, (ἐρασταὶ καὶ παιδικοί Plat.).