Α    Β    Γ    Δ    Ε    Ζ    Η    Θ    Ι    Κ    Λ    Μ    Ν    Ξ    Ο    Π    Ρ    Σ    Τ    Υ    Φ    Χ    Ψ    Ω

ευκινητος

εὐκίνητος

εὐ-κίνητος
adj.=2 2
(ῑ)
; 1) подвижной
           ex. (πῦρ Plat., Arst.; εὐκινητότατον τὸ σφαιροειδές, sc. ἐστιν Arst.)
; 2) изменчивый, легко склоняющийся
           ex. (ἐπ΄ ἀμφότερα Arst.)
εὐ. πρὸς ὀργήν Arst., Plut. — склонный к гневу, вспыльчивый
; 3) неустойчивый, шаткий
           ex. (λόγος λίαν εὐ. Arst.)
















шведско-русский словарь, и язык латинский словарь, чешский словарь, грузинский словарь, каталог 3d моделей,