Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω
διεχω
διέχω
δι-έχω
(fut. διέξω, aor. 2 διέσχον)
; 1) раздвигать, расставлять
ex. (τὰς χεῖρας Polyb., Plut. - преимущ. для того, чтобы разнять противников)
τὰς χεῖρας ἐν μέσῳ δ. Plut. — выступать примирителем
; 2) разделять, разобщать
ex. (ὁ ποταμὸς διέχων τὰ ῥέεθρα ἀπ΄ ἀλλήλων τρία στάδια Her.)
διασχὼν τοὺς μαχομένους ἐνέβαλε τοῖς βαρβάροις Plut. — прорвавшись через сражающихся, он бросился на варваров;
κελεύσας διασχεῖν (тж. δ. τὸ πλῆθος) τοὺς ῥαβδοφόρους Plut. — приказав ликторам расчистить дорогу (через толпу)
; 3) проникать, проходить внутрь
ex. (ἀντικοὺ διέσχε δουρὸς ἀκωκή Hom.; ἡ διῶρυξ ἡ ἐκ τοῦ Νείλου διέχουσα ἐς τὸν κόλπον Her.; διὰ τῶν σπλάγχνων διέχουσιν αἱ φλέβες Arst.)
; 4) быть удаленным, отстоять
ex. (ἀλλήλων и ἀπ΄ ἀλλήλων Thuc., Xen.)
διέχοντες πολὺ ᾔεσαν Thuc. — они шли на большом расстоянии друг от друга;
διασχεῖν ὡς δύο στάδιά τινος Polyb. — находиться стадиях в двух от чего-л.;
οὐ διέσχον ἡμέραι τρεῖς Soph. — не прошло и трех дней
; 5) простираться в ширину
ex. (ὁ Ἑλλήσποντος σταδίους ὡς πεντεκαίδεκα διέχει Xen.)
; 6) разниться, различаться
ex. (οὐδὲν ἄν διέχοι ποιεῖν ἤ μέ ποιεῖν Arst.)
τὸ ὅμοιον ἐν πολὺ διέχουσι θεωρεῖν Arst. — видеть сходство в весьма различном
; 7) широко раскрывать, распахивать
ex. (αἱ γυναῖκες τοὺς κόλπους διέσχον Plut.)
; 8) расходиться, расступаться
ex. διασχεῖν τινι ἐν μέσῳ καταστῆναι Plut. — расступившись, пропустить кого-л. в середину