Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω
καταπονεω
καταπονέω
κατα-πονέω
; 1) ослаблять, изнурять
ex. (τέν ἀλκέν τοῦ θηρίου Diod.; νόσῳ καταπονηθείς Diog.L.)
; 2) мучить, терзать
ex. (οἱ Σάμιοι καταπονηθέντες ὑπὸ τῶν τυράννων Arst.; Ἡρακλῆς ὁ καταπονούμενος τῷ τῆς Δηϊανείρας χιτῶνι Polyb.)
ποιήσασθαι ἐκδίκησιν τῷ καταπονουμένῳ NT. — отомстить за истязаемого
