Α    Β    Γ    Δ    Ε    Ζ    Η    Θ    Ι    Κ    Λ    Μ    Ν    Ξ    Ο    Π    Ρ    Σ    Τ    Υ    Φ    Χ    Ψ    Ω

χαρασσω

χαράσσω

χᾰράσσω
атт. χᾰράττω
; 1) острить, точить
           ex. (ἅρπας Hes.; λόγχην Plut.)
; 2) снабжать зубцами, зазубривать
           ex. (τὰ σιδήρια καὴ τοὺς πρίονας Arst.)
τὰ ἄκρα κεχαραγμένα Arst. — зазубренные концы;
σκύταλον κεχαραγμένον ὄζοις Theocr. — суковатая дубина;
ἀκτῖσι χαράσσεσθαι Anth. — испускать лучи
; 3) разрезать, бороздить
           ex. (ἀρότρῳ χέρσον Anth.)
χαράσσεται πέδον Aesch. — земля дает трещины;
κύματα φρικὴ χαρασσόμενα Anth. — подернутые рябью волны;
νῶτον χαραχθεῖς Eur. — с исполосованной (бичом) спиной
; 4) med. царапать, ранить
           ex. (ταύρων στέρνα Anth.)
; 5) вырезать, начертывать, чертить
           ex. (τὸ γράμμα τοίχοισι Theocr.; ἔπος ἐπὴ τοίχου Anth.; νόμους εἰς πίνακας Diod.)
; 6) метить, клеймить
           ex. (τινὰ στίγμασι Diod.)
; 7) выбивать, чеканить
           ex. (ἐκ τῶν πλίνθων χρυσῶν τὸ χαραχθὲν νόμισμα Polyb.)
; 8) возбуждать, разжигать
           ex. (τὸ φιλόνεικον Plut.)
; 9) раздражать, сердить
           ex. (κεχαραγμένος τινί Her.)
χαράττεσθαί τινί τι Eur. — сердиться на кого-л. за что-л.
















шведско-русский словарь, и язык латинский словарь, чешский словарь, грузинский словарь, каталог 3d моделей,