συγκατακαιω

συγκατακαίω

συγ-κατακαίω
атт. συγκατακάω (ᾱω) вместе или одновременно сжигать
           ex. (τὰς ἁμάξας Xen.)
σ. τινά τινι Diod., Plut. — сжигать кого-л. с кем(чем)-л.;
συγκατακαῆναί τινι Her., Diod. — быть сожженным (сгореть) вместе с кем-л.