Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω
αποφερω
ἀποφέρω
ἀπο-φέρω
(fut. ἀποίσω, aor. 1 ἀπήνεγκα, aor. 2 ἀπήνεγκον)
; 1) уносить, уводить, увозить
ex. (τινὰ ἀπό τινος Hom.; ὑπ΄ ἀνέμων ἀπενειχθείς Her.)
τεθνεὼς ἀπηνέχθη Lys. — он был вынесен мертвым;
πρὸς δόξας τινὸς ἀποφέρεσθαι Plut. — склоняться к чьему-л. мнению;
ἀποφέρεσθαι τὰ σφέτερα αὐτῶν Thuc. — уносить с собой свое имущество
; 2) приносить назад, возвращать
ex. (τινὰ οἴκαδις Arph.; ἀπηνέχθη ἔτι ζῶν Xen.)
οὐκ ἀποίσεται βίον Eur. — он не вернется живым
; 3) приносить в ответ
ex. (μῦθόν τινι Hom.; ἐπιστολάς τινι Dem.; χρησμὸς ἀπενεχθείς Plut.)
τὰ ἀπενειχθέντα Her. — ответное сообщение, ответ
; 4) вносить, уплачивать
ex. (τάλαντόν τινι Thuc.)
; 5) юр. представлять, подавать
ex. (λόγον πρὸς τοὺς λογιστάς Aeschin.; γραφέν πρὸς τὸν ἄρχοντα Dem.)
ἀπενεγκεῖν τοὺς ἱππεύσαντας Lys. — представить списки служивших в коннице
; 6) получать, приобретать, зарабатывать
ex. (τέτταρας ὀβολούς Luc.)
ἀπενέγκασθαι νίκην Plut. — одержать победу;
ἀποίσειν μόρον Eur. — погибнуть
; 7) убираться прочь
ex. (ἀπόφερ΄ ἐς κόρακας Arph.)