Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω
καθηκω
καθήκω
κᾰθ-ήκω
ион. κᾰτήκω
; 1) простираться, тянуться, доходить
ex. (εἰς θάλασσαν Her., Xen. и ἐπὴ θάλασσαν Thuc.; ἐπὴ τὰ ὄρη καὴ τὸν Πόντον Plut.; φλέβες καθήκουσιν εἰς τέν κύστιν Arst.)
πέτραι καθήκουσαι ἐπ΄ αὐτὸν ποταμόν Xen. — скалы, спускающиеся к самой реке;
γήλοφοι καθῆκον ἀπὸ τοῦ ὄρους Xen. — за горами начинались холмы;
οἱ πρὸς τὸν Μηλιακὸν κόλπον καθήκοντες Thuc. — (племена), живущие у Малийского залива;
εἰς λεπτὸν κ. Arst. — заканчиваться острием
; 2) переходить, доставаться
ex. καθῆκεν ἡ διαδοχέ εἰς ἀδελφούς Plut. — наследство (царей Альбы) перешло к братьям;
καθῆκεν εἰς ἡμᾶς ὁ λόγος Aeschin. — наступила наша очередь говорить
; 3) (о времени и во времени) приходиться
ex. κ. εἰς ἐκείνας τὰς ἡμέρας Plut. — прийтись на те дни, совпасть с теми днями;
κ. κατὰ τὸν χαιρὸν τοῦτον Polyb. — прийтись на это время
; 4) приходить, наступать
ex. (ἑορτῆς καθηκούσης ἐν τῇ στρατιᾷ Plut.)
τὰ καθήκοντά ἐστι τοιαῦτα Her. — настоящие обстоятельства таковы;
ἐπὴ τοῖσι καθήκοισι πρήγμασι Her. — при сложившихся обстоятельствах
; 5) во-время наступать, быть своевременным
ex. ὁπότε καθήκοι ὁ χρόνος Xen., ὅταν οἱ χρόνοι καθήκωσιν или ἐν τῇ καθηκούσῃ ὥρᾳ Arst. — когда наступит подходящий момент;
πλείω τοῦ καθήκοντος χρόνου Soph. — дольше, чем следует
; 6) надлежать
ex. (εἰς τόπον τινὰ ἀθροίζεσθαι Xen.; ὅταν ἐκ τῶν νόμων καθήκῃ Dem.; τὰς καθηκούσας ἐσθῆτας μεταλαμβάνειν Polyb.)
αἱ καθήκουσαι ἡμέραι Dem. — установленные дни;
τὰ καθήκοντα Xen., Dem., Diog.L. — обязанности;
τὰ μέ καθήκοντα NT. — недостойные поступки