Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω
προοδοποιεω
προοδοποιέω
προ-οδοποιέω
; 1) тж. med. пролагать дорогу, проторить путь
ex. (τινι, πρός и εἴς τι Arst.)
π. τινί τι Plut. — указывать кому-л. путь к чему-л.
; 2) подготовлять, предрасполагать
ex. (π. καὴ παρασκευάζειν τὸ σῶμα πρός τι Arst.; π. τέν ψυχέν εἰς σοφίαν Sext.)
τῆς ὄψεως προοδοποιούσης Plut. — по предварительном исследовании зрением
