Α    Β    Γ    Δ    Ε    Ζ    Η    Θ    Ι    Κ    Λ    Μ    Ν    Ξ    Ο    Π    Ρ    Σ    Τ    Υ    Φ    Χ    Ψ    Ω

διαφθειρω

διαφθείρω

δια-φθείρω
(fut. διαφθερῶ, aor. διέφθειρα, pf. 1 διέφθαρκα, pf. 2 διέφθορα; pass.: aor. 2 διεφθάρην, pf. διέφθαρμαι)
; 1) разрушать            ex. (πόλιν Hom.); уничтожать, опустошать
           ex. (ὑὸς χρῆμα τὰ ἔργα διαφθείρει Her.; ἔλαφος διαφθείρων τέν νόμην Arst.)
; 2) убивать, умерщвлять            ex. (τινά Her.); pass. погибать
           ex. (λιμῷ Her.; πᾶς διέφθαρται στρατός Aesch.)
; 3) разрушать, повреждать, портить            ex. (αἱ νῆες διεφθάρησαν Her.); расстраивать
           ex. (τέν συνουσίαν Plat.)
τῶν οὕτερος διέφθαρτο Her. (у Креза было два сына), из которых один был калекой;
διεφθαρμένος τέν ἀκοήν Her. — глухой;
διεφθαρμένος τὰ ὄμματα Plat. — с испорченным зрением или ослепший;
ὑπὸ τῆς νόσου διεφθαρμένος Isocr. — надломленный болезнью;
διεφθάρθαι φρένας Eur. — прийти в уныние;
τέν φρόνησιν διαφθαρείς Isocr. — потерявший рассудок
; 4) искажать, извращать
           ex. (νόμους, γραμματεῖον Isocr.)
; 5) совращать, развращать
           ex. (γυναῖκα Lys.; κόρην Men.; τοὺς νέους Plat.)
; 6) (тж. δ. νομῇ χρημάτων Aeschin., ἐπὴ χρήμασι Dem., ἀργυρίῳ и διὰ κέρδος Arst.) подкупать
           ex. (τινα Her., Dem.)
; 7) портиться
           ex. (ὑπὸ εὐτυχίας βεβαίου διεφθορώς Plut.)
διέφθορας Hom. — ты потерял рассудок;
τὰ διεφθορότα σώματα Plut. — гниющие тела
















шведско-русский словарь, и язык латинский словарь, чешский словарь, грузинский словарь, каталог 3d моделей,