Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω
αστειος
ἀστεῖος
adj.=3 3
; 1) досл. городской, столичный, перен. культурный, воспитанный, вежливый
ex. (ἀ. καὴ εὔχαρις Xen.; ἥμερον καὴ ἀστεῖον ἦθος Plut.)
; 2) ласковый, приветливый
ex. (ἄνθρωπος Plat.)
; 3) изящный, утонченный, изысканный
ex. (ἀ. καὴ γλαφυρὸς βίος Plut.)
; 4) прелестный, приятный
ex. (ἑορτή Plat.; ἀ. καὴ σύμμετρος, καλὸς δ΄ οὔ Arst.)
νέ τὸν Δί΄ ἀστείω γε τὼ βοσκήματε! Arph. — ах, какие славные зверушки!
; 5) (остро)умный, тонкий, меткий
ex. (λόγοι Plat.; τὰ ἀστεῖα εἰπεῖν Dem. и λέγειν Arst.; πρόνοια Plut.)