Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω
καθορμιζω
καθορμίζω
κᾰθ-ορμίζω
(fut. καθορμίσω - атт. καθορμιῶ, aor. καθώρμισα; aor. med. καθωρμισάμην, aor. pass. καθωρμίσθην)
; 1) (о кораблях) вводить (в порт)
ex. (τὸν στόλον εἰς τὸ νεώριον Plut.)
καθώρμισαν (sc. τὰς ναῦς) πρός τι πολισμάτιον Polyb. — они пристали (к берегу) близ одного городка
; 2) med. (на корабле) входить, причаливать
ex. (εἰς τὸν λιμένα Polyb.; ἐν ταῖς νήσοις Plut.)
ταῖς ναυσὴν εἰς τέν Θάψον καθορμισάμενοι Thuc. — причалив к Тапсосу
; 3) перен. погружать, ввергать
ex. (ἐς πημονάς τινα Aesch.)
κ. ἑαυτὸν εἰς ἡσυχίαν Plut. — предаваться отдыху
; 4) связывать, присоединять
ex. καθώρμισται ἡ κύστις ἐκ τῶν νεφρῶν Arst. — мочевой пузырь соединяется с почками