διπους

δίπους

δί-πους
adj.=2 2 , gen. ποδος
; 1) двуногий
           ex. (ζῷα Arst., Plut.)
δ. λέαινα Aesch. = Κλυταιμνήστρα;
δ. ἀγέλη Plat. = ἄνθρωποι;
ὁ μῦς δ. Her. — тушканчик (Dipus Aegypticus)
; 2) Plat. = διπόδης