Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω
επισκηπτω
ἐπισκήπτω
ἐπι-σκήπτω
; 1) досл. опирать, упирать, перен. возлагать, поручать
ex. (τελευτέν θεσφάτων ἔς τινα Aesch.; τινὴ χάριν τινά Soph.; ζῶντά τινα κομίσαι εἰς Ἰταλίαν Plut.)
ἐ. τινὴ μηδὲν νεωτερίζειν περί τι Thuc. — убеждать кого-л. сохранить что-л. в неприкосновенности;
ἐπισκῆψαί τι περί τινος Luc. — сделать какие-л. распоряжения насчет кого(чего)-л.;
ὅ τι ἀποθνήσκειν μέλλοντες ἐπέσκηψαν Lys. — то, что они перед смертью завещали;
ὧν ἐπισκήπτεις πέρι Eur. — то, о чем ты просишь;
τοσοῦτον δή σ΄ ἐπισκήπτω Soph. — вот о чем я прошу тебя
; 2) перен. обрушиваться, поражать
ex. (ἀφορία τε καὴ νόσος ἐπέσκηψε Plut.)
ἐπεὴ δὲ πρᾶγμα ἐπέσκηψεν τόδε Aesch. — поскольку уж так случилось
; 3) опровергать, возражать
ex. (τινί Plat.; med. οὐδεμίᾳ τῶν μαρτυριῶν Isae.)
; 4) med. выступать с обвинением, обвинять
ex. (εἴς τινα Lys.; τινι φόνου Plat., τινι τῶν ψευδομαρτυριῶν Dem.)
ἐὰν ἐπισκηφθῇ τὰ ψευδῆ μαρτυρῆσαι Plat. — если он будет уличен в лжесвидетельстве;
ὡς αἰτίαν τινὸς ἔχων ἐπισκήψασθαι πρός τινος Soph. — быть кем-л. изобличенным как виновник чего-л.