Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω
γηραω
γηράω...
γηράσκω, γηράω
(fut. γηράσω и γεράσομαι с ᾱ, aor. ἐγήρασα - inf. γηρᾶναι или γηράναι и тж. γηρᾶσαι; part. γηράς - эп. dat. pl. γηράντεσσι; pf. γεγήρᾱκα)
; 1) стареть, стариться
ex. (λιπαρῶς γηρασκέμεν ἐν μεγάροισι Hom.; γηράσκει πάντα ὑπο τοῦ χρόνου Arst.)
ἂν γηράσῃ Plut. — если бы он дожил до старости;
κηρύσσων γήρασκε Hom. — он состарился в должности глашатая;
οὐ γεγήρακεν σθένος Soph. — сила не ослабела
; 2) зреть, созревать
ex. (μῆλον ἐπὴ μήλῷ γηράσκει Hom.)
ὁ γηράσκων χρόνος Aesch. — уходящее вперед время
; 3) старить, лишать сил
ex. (λυσσητῆρα πόδα Anth.)
γηρᾶσαί τινα τροφῇ Aesch. — дать дожить кому-л. до старости
; 4) med. переживать, жить
ex. τρεῖς ἐλάφους ὁ κόραξ γηράσκεται Hes. — ворон живет три оленьих века