Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω
λακτιζω
λακτίζω
(fut. λακτίσω и λακτιῶ)
; 1) топтать, бить
ex. (ποσὴ γαῖαν Hom.; λ. καὴ ἀπωθεῖν τινα εἰς τέν θάλασσαν Plut.)
; 2) бить копытами, лягать (sc. τοῖς ὄπισθεν κώλοις Arst.; ὑπὸ ἵππου λακτισθείς Xen.)
ex. λ. ποτὴ κέντρον Pind. и προς κέντρα погов. Aesch., Eur. — лезть на рожон;
λ. πρὸς κῦμα Eur. — плыть против течения
; 3) ударять ногой
ex. (θύραν Arph.)
; 4) биться, стучать
ex. (κραδία φόβῳ φρενα λακτίζει Aesch.)
φλὸξ αἰθέρα λακτιζοισα καπνῷ Pind. — пламя, выбрасывающее дым в небо
; 5) топтать, попирать ногами
ex. (τὸν πεσόντα, Δίκας βωμόν Aesch.; перен. πολλέν χάριν Eur.)
