Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω
υπνος
ὕπνος
ὁ (в поэзии иногда ῠ)
; 1) сон
ex. ὕπνον λαβεῖν Plat., ὕπνου τυχεῖν Arph., (ἐν) ὕπνῳ πίπτειν Pind., Aesch., εἰς ὕπνον πεσεῖν Soph., ὕπνῳ νικᾶσθαι или κρατεῖσθαι Aesch. — впасть в сон, заснуть;
μικρὸν ὕπνου λαχεῖν Xen. — немножко вздремнуть;
ἐν ὕπνῳ, ἐν τοῖς ὕπνοις, καθ΄ (κατὰ τὸν) ὕπνον Plat. — во время сна, во сне;
περὴ πρῶτον ὕπνον Thuc. — лишь только заснули, в начале ночи;
εἴρια ὕπνῳ μαλακώτερα Theocr. — шерсть мягче сна;
χάλκεον ὕπνον κοιμηθῆναι Hom. — заснуть медным, т.е. непробудным сном
; 2) сонливость, сонное состояние
ex. (ὕ. καὴ λήθη Dem.)