σπεος

σπέος

эп. тж. σπεῖος -ους τό (gen. σπέεος и σπείσυς, dat. σπῆϊ и σπήει, pl.: gen. σπείων, dat. σπέσσι, σπήεσσι, σπέεσ(σ)ι и σπεέεσσι) пещера, грот Hom., Hes.