αναπειρω

ἀναπείρω

ἀνα-πείρω
поэт. ἀμπείρω (aor. ἀνέπειρα, aor. 2 pass. ἀνεπάρην; part. aor. ἀμπείρας, part. pf. pass. ἀμπεπαρμένος) прокалывать, пронзать
           ex. (τινά Her.)
ἐπὴ ξύλου ἀναπείρας Her. — посаженный на кол;
ἐπὴ τὸν ὀβελίσκον ἀ. Arst. — насаживать на вертел (σπλάγχνα Her.; κίχλας Arph.)