Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω
δυσμαχος
δύσμαχος
δύσ-μᾰχος
adj.=2 2
; 1) неодолимый
ex. (τέρας Aesch.; Θρῇξ Eur.; θυμός Plat.; πρᾶγμα Dem.; πολέμιος Plut.)
; 2) неприступный
ex. (ὄρος Plut.)
; 3) трудный
ex. δ. κρῖναι Aesch. — неразрешимый
