Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω
εναιρω
ἐναίρω
эп. Batr. тж. ἐνναίρω (impf. ἤναιρον, aor. 2 ἤνᾰρον)
; 1) умерщвлять, убивать
ex. (τινά Hom., Soph.; ἀδελφαῖς χερσίν Aesch.; θῆρας Eur.; med. τινα Hom. и τινα χαλκῷ Hes.)
; 2) разрушать, губить
ex. (πόλις ἐναίρεται Soph.)
; 3) портить, уродовать
ex. (χρόα καλόν Hom.)
