Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω
δυστηνος
δύστηνος
δύ-στηνος
дор. δύστᾱνος adj.=2 2
<ἵστημι>
; 1) несчастный, злополучный Hom., Trag., Arph., Plut.
; 2) жалкий, отвратительный, ужасный
ex. (δυστανοτάτη μάτηρ = Κλυταιμνήστρα Soph.; λογάρια Dem.)
