Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω
τερπω
τέρπω
(aor. 1 ἐτέρφθην - эп. тж. ἐτάρφθην и τάρφθην, эп. aor. 2 ἐτάρπην и τάρπην, тж. ἐταρπόμην и τεταρπόμην, conjct. ταρπῶ - эп. τρᾰπείω; inf. эп. aor. pass. ταρπήμεναι и ταρπῆναι) радовать, услаждать, веселить
ex. (θυμὸν φόρμιγγι, τινὰ λόγοις Hom.)
ἧλιξ τέρπει τὸν ἥλικα погов. Plat. — сверстник радует сверстника, т.е. каждого тянет к людям своего возраста;
τὰ τέρποντα Soph. и τὰ τέρψοντα Xen. — радости, наслаждения;
τεταρπόμενος φίλον ἦτορ σίτου καὴ οἴνοιο Hom. — натешив душу пищей и питьем;
ἡ δ΄ ἐπεὴ οὖν τάρφθη πολυδακρύτοιο γόοιο Hom. — когда она вдоволь наплакалась;
(λόγοι), οἷς σὺ μέ τέρψει κλύων Soph. — речи, которые ты не рад будешь услышать;
τί ἂν ἰδὼν τερφθείης Xen. — при виде чего ты мог бы обрадоваться;
τέρπεται τιμώμενος Eur. — он радуется (этим) почестям