Α    Β    Γ    Δ    Ε    Ζ    Η    Θ    Ι    Κ    Λ    Μ    Ν    Ξ    Ο    Π    Ρ    Σ    Τ    Υ    Φ    Χ    Ψ    Ω

εκπιπτω

ἐκπίπτω

ἐκ-πίπτω
(fut. ἐκπεσοῦμαι, aor. 2 ἐξέπεσον, pf. ἐκπέπτωκα; часто как pass. к ἐκβάλλω)
; 1) выпадать, спадать, падать
           ex. (χειρός τινι, δίφρου Hom.; ἀντύγων ἄπο Eur.; ἐκ τοῦ τρήματος Arph.; ὀδόντες ἐκπίπτουσιν Arst.)
αἱ ἀπὸ τοῦ κέντρου γραμμαὴ κατὰ κῶνον ἐκπίπτουσαι Arst. — линии, расходящиеся конусом из центра
; 2) быть выбрасываемым (на берег волнами)
           ex. ( Hom. - in tmesi; εἰς γῆν τένδε Eur.; πρὸς τέν χώραν Plat.)
ἐξέπεσεν ἐς τὸν Ναυπακτίων λιμένα Thuc. (тело Тимократа) прибило волнами к Навпактийскому порту;
οἱ ἐκπίπτοντες Xen. (потерпевшие кораблекрушение и) выброшенные на берег
; 3) капать, выделяться
           ex. (ἐξ αἰγείρων ἐκπίπτει τὸ ἤλεκτρον Arst.)
; 4) отпадать, отклоняться
           ex. (ἐκ τοῦ ἐπιτηδεύματός τινος Plat.)
ἐκπεσεῖν ἐκ τῆς ὁδοῦ Xen. и τῆς ὁδοῦ Plut. — сбиться с пути
; 5) воен. делать вылазку, идти в наступление, нападать
           ex. (οἱ πολέμιοι ἐκπίπτοντες Her., Xen. - ср. 13; ἐκπεσόντες ξίφη ἔχοντες Xen.; εἰς τὰς εὐρυχωρίας ἐκπεσεῖν Polyb.)
ἐξέπεσε διώκων Plut. — он бросился в погоню
; 6) устремляться, выбегать
           ex. (τῆς ἀγορᾶς δρόμῳ Plut.)
; 7) убегать
           ex. (Ἀθήναζε Thuc.; πρὸς τοὺς Λακεδαιμονίους Xen.)
; 8) прорываться
           ex. ἀκουσίως ἐκπίπτουσα φωνή Plut. — невольно сорвавшееся слово
; 9) терпеть неудачу
           ex. (τραγῳδία ἐκπίπτει Arst.; ἐκπίπτοντες ὑπόμισθοι τραγῳδοῦντες Luc.)
ἐκπεσὼν οἰχήσεται Plat. — ему предстоит провал;
ἐξέπεσε τοῦ δράματος Plut. — его драма провалилась;
ἐκπέπτωκεν λόγος NT. — слово не сбылось
; 10) впадать, оказываться
           ex. εἰς λήθην τινὸς ἐκπεσεῖν Aeschin. — забыть о чем-л.;
εἴς τινα παροινίαν ἐκπεσεῖν Plut. — впасть в некое состояние опьянения
; 11) лишаться власти, быть свергаемым
           ex. (πρός τινος Aesch., Soph.)
; 12) быть лишаемым, лишаться
           ex. (τυραννίδος Aesch.; τῆς φιλίας τινός Plut.)
ἐκπεπτωκὼς ἐκ τῶν ἐόντων Her. — потерявший состояние, впавший в нищету;
ἀπὸ τῶν ὑπαρχουσῶν ἐλπίδων ἐ. Thuc. — лишиться своих надежд;
ἐκπεσεῖν ἐκ τῆς δόξης Isocr. — лишиться (былой) славы;
τοῦ φρονεῖν ἐ. Plut. — терять рассудок;
τοῦ θράσους ἐκπεσεῖν Plut. — пасть духом;
ἐκπεσεῖν τοῦ λόγου Aeschin. — сбиться в речи
; 13) изгоняться
           ex. (ὑπό τινος Her., Thuc.; ἐκ τῆς Ἑλλάδος ἐκπίπτοντες Thuc.; τῶν οἰκιῶν ἐκπεπτωκότες Xen.; τῆς πατρίδος Plut.)
οἱ ἐκπεσόντες Thuc. и οἱ ἐκπεπτωκότες Plut. — изгнанники;
ἐκπεσεῖν τῆς βουλῆς Plut. — быть исключенным из сената;
τῶν πολεμίων ἐκπεσόντων Plut. — после изгнания неприятеля (ср. 5)
; 14) распространяться, становиться известным
           ex. ἐκπεσεῖν εἰς ἀνθρώπους Plat. — стать достоянием людей, т.е. общеизвестным;
φωνέ ἐξ ἄλσους ἐξέπεσε Plut. — из рощи раздался голос
; 15) (об оракулах и т.п.) даваться, объявляться
           ex. (οἱ νῦν ἐκπίπτοντες χρησμοί Luc.; ἐκπίπτει χρησμὸς ποιεῖν τι Diog.L.)
ταύτης τῆς ἀποκρίσεως ἐκπεσούσης Polyb. — когда был объявлен этот ответ
; 16) переходить, превращаться
           ex. ( στάσις φιλία - v. l. ἐς φιλίαν - ἐξεπεπτώκει Thuc.; εἰς ἀλλότριον εἶδος Plat.)
















шведско-русский словарь, и язык латинский словарь, чешский словарь, грузинский словарь, каталог 3d моделей,