Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω
ουταω
οὐτάω
οὐτάω (part. med.-pass. οὐτάμενος) поражать, ранить (τινὰ χαλκῷ Hom.):
οὐ. κατ᾽ ἀσπίδα Hom. ударить (копьем) в щит;
κεῖται οὐτηθείς Hom. он лежит раненый, пораженный насмерть;
οὐταμένη ὠτειλή Hom. нанесенная рана - см. тж. οὐτάζω.