Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω
νεατος
νέατος
νέᾰτος
эп. νείᾰτος adj.=3 3
<superl. к νέος I> последний, крайний
ex. (νείατα πείρατα γαίης Hom.)
νείατος ἀνθερεών Hom. — край подбородка;
νείατον ἐς κενεῶνα Hom. — в нижнюю часть живота;
ὑπαὴ πόδα νείατον Ἴδης Hom. — у самой подошвы Иды;
πόλις νεάτη Πύλου Hom. — город на самой границе Пилоса;
τέν νεάταν ὁδὸν στείχειν Soph. — отправляться в последний путь;
νέατον φέγγος ἀελίου Soph. — последний отблеск солнца