συνορινω

συνορίνω

συν-ορίνω (ῑ) досл. шевелить, возбуждать, перен. трогать:
ἵνα οἱ σὺν θυμὸν ὀρίνῃς Hom. чтобы растрогать его;
συνορινόμεναι κίνυντο φάλαγγες Hom. зашевелившись, двинулись фаланги.