Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω
σκληρος
σκληρός
дор. σκλᾱρός adj.=3 3
; 1) сухой, твердый
ex. (γῆ Aesch., Xen.)
; 2) жесткий, тугой
ex. (κοίτη Plat.)
; 3) упругий
ex. (τιτθία Arph.; μαστοί Arst.)
; 4) крепкий, сильный (sc. παῖς Plut.)
; 5) окостеневший, утративший гибкость (sc. γέρων Plat.)
; 6) сухой, терпкий
ex. (οἶνος Arph.)
; 7) резкий, пронзительный
ex. (βρονταί Her.; ἄνεμοι NT.)
; 8) яркий
ex. (αὐγή Arst.)
; 9) суровый, тяжелый
ex. (βίος Men.; συμφοραί Eur.)
; 10) угрюмый, мрачный
ex. (ἦθος Plat.)
; 11) непокорный, упрямый
ex. (φρονήματα Soph.)
; 12) строгий, неумолимый
ex. (δικαστής Arph.)
; 13) непреклонный
ex. (θράσος Eur.)
; 14) жестокий, злобный
ex. (ἄνθρωπος NT.)
σκληρὰ ἀοιδός Soph. = Σφίγξ
; 15) крутой
ex. (κοιλία Arst.). - см. тж. σκληρόν