Α    Β    Γ    Δ    Ε    Ζ    Η    Θ    Ι    Κ    Λ    Μ    Ν    Ξ    Ο    Π    Ρ    Σ    Τ    Υ    Φ    Χ    Ψ    Ω

ατελεστος

ἀτέλεστος

ἀ-τέλεστος
adj.=2 2
; 1) незаконченный, невыполненный
           ex. (τὰ δέ κεν θεὸς ἢ τελέσειεν ἤ κ΄ ἀτέλεστ΄ εἴη Hom.)
; 2) безуспешный, бесплодный
           ex. (πόνος Hom.)
; 3) непосвященный
           ex. (ἀμύητος καὴ ἀ. Plat.; τῶν βακχευμάτων Eur.; τῶν πρώτων ἱερῶν καὴ μυστηρίων τῆς πολιτείας Plut.)
















шведско-русский словарь, и язык латинский словарь, чешский словарь, грузинский словарь, каталог 3d моделей,