Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω
ενοραω
ἐνοράω
ἐν-οράω
ион. ἐνορέω (impf. ἐνεώρων, fut. ἐνόψομαι, aor. 2 ἐνεῖδον)
; 1) замечать, усматривать, видеть
ex. (τι ἔν τινι Her., Thuc., Arph., Plat. и τί τινι Thuc., Plut.)
ἀπ΄ ἑωυτοῦ οὐκ ἐνώρα τιμωρίην ἐσομένην ἐς Ἀστυάγεα Her. — он понимал, что сам лично не сможет отомстить Астиагу
; 2) смотреть, глядеть
ex. (τινι Xen., Plut., Luc.)