Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω
ξυλλεγω
ξυλλέγω
συλ-λέγω
<λέγω II> (aor. συνέλεξα, pf. συνείλοχα; pass.: fut. συλλεγήσομαι, aor. συνελέχθην и συνελέγην, pf. συνείλεγμαι и συλλέλεγμαι)
; 1) собирать
ex. (κτέατα Hom.; τὰ ὀστέα Her.; ἐράνους Dem.; τὰ ζιζάνια NT.; τὸ συλλεχθὲν εἰς τὰς ὑποδοχὰς ὕδωρ Arst.)
σύλλεξαι σθένος Eur. — соберись с силами;
βίον σ. Eur. — добывать себе пропитание;
ἐκ τῆς ἀσθενείας σ. ἑαυτόν Plat. — оправиться от слабости;
εἰς αὑτὸν συλλέγεσθαι Plat. — приходить в себя
; 2) копить, накапливать
ex. (φερνάς τινι Her.)
αὑτῷ σ. Men. — копить себе добро
; 3) созывать, собирать
ex. (ἐγχωρίους Eur.; τέν ἐκκλησίαν Xen.)
συλλέγεσθαι ἐς Σάρδις Her. — собираться в Сардах
; 4) формировать
ex. (στρατόν Thuc.; λόχον Xen.)
ἐκ τούτων συνελέγετο αὐτῷ ἡ πολυλογία Xen. — вследствие этого у него сложилась привычка к многословию
; 5) составлять, сочинять
ex. (μονῳδίας Arph.; ῥήματα καὴ λόγους Dem.)
; 6) собирать сведения
ex. (σ. καὴ πυνθάνεσθαι Dem.)