Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω
κρατυνω
κρατύνω
κρᾰτύνω
эп. καρτύνω (ῡ)
; 1) укреплять, усиливать
ex. (τέν βασιληΐην Her.; τοὺς πόδας Xen.; τέν ἀρχήν Plut.; med. φάλαγγας Hom.)
; 2) med. вооружать
ex. (χεῖρας σπείρῃσι βοείαις Theocr.)
; 3) снабжать укреплениями, укреплять
ex. (τέν πόλιν, τείχη Thuc.)
; 4) med. основывать, базировать
ex. (τῷ θείῳ νόμῳ τι Thuc.)
; 5) владеть, властвовать, править
ex. (πτόλιν Aesch.; πάντα, χώρας τινός Soph.; Θηβαίας χθονός Eur.; ὁ τὸ κράτος ἔχων ἡγεμών Arst.)
; 6) владеть, обладать
ex. (τινος Soph.; βασιληΐδα τιμάν Eur.)
