Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω
εκκινεω
ἐκκινέω
ἐκ-κῑνέω
; 1) досл. поднимать, перен. вспугивать, гнать, преследовать
ex. (ἔλαφον Soph.)
; 2) возбуждать, волновать, раздражать
ex. (τινα τοῖς σκώμμασι Plut.)
; 3) усиливать, растравлять
ex. (δεινέ νόσον Soph.)
; 4) произносить, высказывать
ex. (τόδε τὸ ῥῆμα Soph.)