Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω
κοιμαω
κοιμάω
ион. κοιμέω (fut. κοιμήσω - дор. κοιμάσω; med.: praes. ион. 3 л. pl. κοιμέονται; pass.: aor. ἐκοιμήθην - дор. ἐκοιμάθην с ᾱ, pf. κεκοίμημαι)
; 1) укладывать спать ex. (τινα Hom.); pass. ложиться спать ex. (κοιμήσαντο καὴ ὕπνου δῶρον ἕλοντο, sc. οἱ Ἀχαιοί Hom.); pass. засыпать, aor. заснуть или спать
ex. (χάλκεον ὕπνον Hom.; βαθύν или ὕπνον βαθύν Luc.)
ὑπαίθριος κοιμώμενος Plat. — спящий под открытым небом
; 2) усыплять
ex. (τινα ὕπνῳ Hom.)
; 3) смежать сном
ex. (ὄσσε τινός Hom.)
; 4) смежать, смыкать
ex. (βλέφαρα ὕπνῳ Aesch.)
; 5) pass. (о карауле) бодрствовать
ex. (περὴ τὰ ἀρχεῖα σὺν τοῖς ὅπλοις Xen.)
φρουρὰν κοιμώμενος Aesch. — неся стражу
; 6) успокаивать, унимать
ex. (ἀνέμους, κύματα, ὀδύνας Hom.)
κ. τὸ ἕλκος Soph. — успокаивать боль от раны;
κ. στόμα Aesch. — замолчать
; 7) умерять, смягчать
ex. (μένος Aesch.; τὸ ἐπιθυμητικόν Plat.)
; 8) гасить, тушить
ex. (φλόγα Aesch.)
; 9) pass. умирать
ex. ὁ ποντισθεὴς Μυρτίλος ἐκοιμάθη Soph. — брошенный в море, Миртил погиб;
οἱ κοιμηθέντες и οἱ κεκοιμημένοι NT. — почившие, усопшие