περιλαμπω

περιλάμπω

περι-λάμπω
; 1) ярко сиять, сверкать (τὰ ὅπλα περιλάμποντα Plut.);
; 2) ярко освещать, озарять (τὴν ἀγοράν Plut.; τινά NT):
ὑπὸ τῶν ἀστέρων περιλαμπόμενος Luc. озаренный звездами.