Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω
επαχθης
ἐπαχθής
ἐπ-αχθής
adj.=2 2
; 1) тяжелый, тяжеловесный
ex. (ἔπαχθῆ ῥήματα Arph.)
; 2) тягостный, неприятный
ex. (νόμος Arst.; ἔς τινα Thuc. и τινι Plut.)
εἰ μέ ἐπαχθές ἐστιν εἰπεῖν Plat. — если эти слова не покажутся дерзкими, т.е. смею сказать;
τὸ ἐπαχθές Plat. — невыносимость, непривлекательность